Πλησιάζουμε σε λίγες μέρες σε ακόμα μία ”επέτειο” Πολυτεχνείου.Συγκεκριμένα στην 36η.
Όσο και άν χρόνια τώρα έχει ανοίξει μια κουβέντα για το κατά πόσο οι εκδηλώσεις του τριημέρου ταιριάζουν σε μία ιστορική στιγμή σαν και αυτην της εξέγερσης του 73,και άς ερίζουν οι διάφορες ομάδες και συλλογικότητες για την όποια καπήλευση του πνεύματος κρίνουμε αρκετά διαφωτιστικό να διαβάσουμε τα λόγια του Χρήστου Κωνσταντινίδη .
Θα προβληθεί το βίντεο: “οι αόρατοι της Πέτρου Ράλλη”, που έχει φτιαχτεί από την “πρωτοβουλία προσφύγων, μεταναστών/τριών και αλληλέγγυων”
και στη συνέχεια, στο πλαίσιο της εισήγησης θα αναπτυχθούν σύντομα τρεις κατευθύνσεις:
-η συγκρότηση της αντιμεταναστευτικής πολιτικής
-παρουσίαση των στρατοπέδων συγκέντρωσης, της αρχιτεκτονικής και της φιλοσοφίας τους και ειδικότερα, του μεγαλύτερου στην Ελλάδα που τυχαίνει να βρίσκεται και στη γειτονιά μας, αυτό της Πέτρου Ράλλη
-η αλληλεγγύη στους μετανάστες, δυνάμεις και προοπτικές και μια σχετική προσομοίωση στην περιοχή του Αιγάλεω
Θα ακολουθήσει συζήτηση στην οποία θα παρέμβουν/συμμετάσχουν και σύντροφοι/ισσες από το Φόρουμ Αλβανών Μεταναστών
Μη με σταματάς.Ονειρεύομαι.
Ζήσαμε σκυμμένοι αιώνες αδικίας.
Αιώνες μοναξιάς.
Τώρα μη.Μη με σταματάς.
Τώρα κι εδώ για πάντα και παντού.
Ονειρεύομαι Ελευθερία.
Μέσα απ’του καθένα
την πανέμορφη ιδιαιτερότητα
ν’αποκαταστήσουμε
του Σύμπαντος την Αρμονία.
Ας παίξουμε.Η γνώση είναι χαρά.
Δεν είναι επιστράτευση απ’τα σχολεία.
Ονειρεύομαι γιατί αγαπώ.
Μεγάλα όνειρα στον ουρανό.
Εργάτες με δικά τους εργοστάσια
συμβάλλουν στην παγκ’οσμια σοκολατοποιία.
Ονειρεύομαι γιατί ΞΕΡΩ και ΜΠΟΡΩ.
Οι τράπεζες γεννάνε τους <<ληστές>>.
Οι φυλακές τους <<τρομοκράτες>>.
Η μοναξιά τους <<απροσάρμοστους>>.
Το προιόν την <<ανάγκη>>.
Τα σύνορα τους στρατούς.
¨Ολα η ιδικτησία.
Βία γεννάει Βία.
Μη τώρα. Μή με σταματάς.
Είναι τώρα ν’αποκαταστήσουμε
του ηθικού δικαίου την υπέρτατη πράξη.
Να κάνουμε ποίημα τη Ζωή.
Και τη Ζωή πράξη.
Είναι ένα όνειρο που μπορώ μπορώ μπορώ
Σ”ΑΓΑΠΩ
και δεν με σταματάς δεν ονειρεύομαι.Ζώ.
Απλώνω τα χέρια
στον ¨Ερωτα στην αλληλεγγύη
στην Ελευθερία.
¨Οσες φορές χρειαστεί κι απ’την αρχή.
Υπερασπίζομαι την ΑΝΑΡΧΙΑ.
ένα ποίημα της Κατερίνας Γώγου….έτσι για να μην ξεχνιόμαστε.