Στην νοτιοδυτική πλευρά του λεκανοπεδίου υπάρχει ένα λιμάνι το οποίο χρόνια πολλά τώρα αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της μεσογείου.Πέρα όμως από τα γνωστά  επιχειρήματα περί σπουδαιότητας του λιμανιού  του Πειραιά και αναγνώρισης του ώς  σημαντικού σταθμού της οικονομίας,του τουρισμού και της ναυσιπλοΐας,υπάρχει και κάτι άλλο που δίνει στο λιμάνι μια γοητεία.

¨Οπως  τα περισσότερα λιμάνια αυτής της γης έτσι και ο Πειραιάς αποτέλεσε και αποτελεί ένα σταυροδρόμι συνάντησης πολιτισμών,μια μικρή γωνιά του πλανήτη που πολλοί ετερόκλητοι άνθρωποι συνυπάρχουν δίνοντας του μιαν  άγρια ομορφιά.

Εδώ συναντάς μετανάστες  που έχοντας κάνει το μακρύ ταξίδι της αναζήτησης ενός καλύτερου αύριο ξεβράστηκαν εδώ αναζητώντας δουλειά,

εδώ συναντάς ναυτικούς και λιμενεργάτες που έχουν φάει την θάλασσα με το κουτάλι και ξέρουν τι θα πεί κακουχία και ανεργία από πρώτο χέρι

συναντάς  νεολαίους,φοιτητές,άνεργους  που νιώθουν να ους πνίγει αυτή η πόλη,αυτή η χώρα,παιδιά που δεν έχουν που να παίξουν,που να μεγαλώσουν βλέποντας έναν έναν τους ελεύθερους χώρους να δίνονται σε μεγαλόσχημους καρχαρίες που κοιτάνε μόνο την τσέπη τους

απλό κόσμο που δεν αναγνωρίζει πλέον την πόλη του,που μία απλή επίκλεψη στην παραλία ή στην κοντινότερη μαρίνα όταν επιτρέπεται γίνεται κάτω από το άγρυπνο μάτι της κάμερας και του σεκιούριτι που φυλάει τα πολυτελή  γιώτ  που πλημμύρισαν τον Πειραιά.

Και όμως ήταν ωραίος ο Πειραιάς πριν χρόνια για όλους εμάς που ζούμε στα περίχωρα  του ,τότε που μία κυριακάτικη  βόλτα ισοδυναμούσε με εκδρομή.Βόλτες στην  θάλασσα,παιχνίδι στα πάρκα,φαγητό στις ταβέρνες,ανεμελιά,ελευθερία και αγνάντεμα από την πλατεία Αλεξάνδρας,μπύρες τα κατοπινά χρόνια στον φάρο,σουβλάκια και πολιτικός προβληματισμός  στην Ευαγγελίστρια,τα πρώτα ραντεβού στον Πρ.Ηλία και στο Βεάκειο.

Τώρα όλα αυτά τείνουν να γίνουν μια μακρινή ανάμνηση.Το μόνο που σου δίνει χαρά είναι η πολυπολιτισμικότητα,το πάντρεμα φυλών,οι μυρωδιές από μπαχάρια στην αγορά,το ηλιοβασίλεμα στην Δραπετσώνα,και ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον στο λιμάνι.Τα όνειρα μας που θέλουμε να τα δούμε να πραγματώνονται,να παίρνουν σάρκα και οστά και να κάψουν αυτούς που θέλουν να μας τα στερήσουν.

Για τα όνειρα του αύριο

στους αγώνες του σήμερα