Σίγουρα ή πρώτη σας σκέψη ήταν ότι η εργατική τάξη πηγαίνει στον ,όμως στους δύσκολους καιρούς του σήμερα η εργετική τάξη οπουδήποτε αλλού παρά στον παράδεισο πάει.Ίσως θα είμασταν πιο ακριβείς άν τολμούσαμε να υποστηρίξουμε ότι πηγαίνει για μπάνια(όχι του λαού)και μαλίστα σε μέρη που κοστίζουν.Στα σοβαρά τώρα στο περιβόητο Πόρτο Καρράς της Χαλκιδικής θα πραγματοποιηθεί την ερχόμενη βδομάδα το συνέδριο της ΓΣΕΕ.Οπότε σύντροφοι προλετάριοι ευτυχείτε ο σφυγμός της εργατικής τάξης εν μέσω λιτότητας,κρίσης,σοσιαλισμού θα χτυπάει στο Πόρτο Καρράς.
Category Archives: Διάφορα
Ανακοίνωση συντονιστικού Πρωτοβάθμιων Σωματείων
11/3/2010
Σήμερα, μέρα πανεργατικής απεργίας, διοργανώθηκαν σε όλες τις πόλεις της Ελλάδας μαζικότατα συλλαλητήρια ενάντια στα κυβερνητικά μέτρα. Περισσότεροι από 80.000 εργαζόμενοι διαδήλωσαν στους δρόμους της Αθήνας δείχνοντας αποφασιστικότητα και διάθεση για αγώνα μέχρι την τελική δικαίωση.
Απέναντι στο διογκούμενο κύμα της λαϊκής οργής, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ αντέδρασε με τον μόνο τρόπο που γνωρίζει καλά: την καταστολή και την τρομοκρατία. Η πορεία χιλιάδων ανθρώπων στην Αθήνα πνίγηκε ξανά από τα χημικά όπλα της αστυνομίας και απειλήθηκε από τη βία των ΜΑΤ, η παρουσία των οποίων ήταν προκλητική σε όλη τη διάρκεια της διαδήλωσης.
Ιδιαίτερη στιγμή στην ιστορία της καταστολής στη χώρα μας αποτέλεσε η προσχεδιασμένη έφοδος των ΜΑΤ ανάμεσα στα μπλοκ των πρωτοβάθμιων σωματείων στην οδό Πατησίων, στο ξεκίνημα της πορείας. Χωρίς να έχει προηγηθεί καμιά «αφορμή», διμοιρίες των ΜΑΤ έκλεισαν το δρόμο σε πρωτοβάθμια σωματεία απαγορεύοντάς τους να συνεχίσουν την διαδήλωση. Στις διαμαρτυρίες που ακολούθησαν, προβλήθηκε αρχικά η αιτιολογία ότι «έπρεπε πρώτα να περάσει το πανό της ΓΣΕΕ» (!), ενώ στη συνέχεια τα ΜΑΤ δεν δίστασαν να ξυλοκοπήσουν και να ρίξουν χημικά στους χιλιάδες απεργούς που επέμεναν να συνεχίσουν την πορεία.
Τα γεγονότα αυτά δεν είναι ούτε τυχαία ούτε μεμονωμένα.
Η επίθεση στην πορεία ήταν σχεδιασμένη από την ίδια την κυβέρνηση, όπως προανήγγειλε άλλωστε χτες ο αντιπρόεδρός της Θ. Πάγκαλος σε τηλεοπτική συνέντευξη. Στόχος της είναι η τρομοκράτηση των εργαζομένων γενικά, ώστε με τη βία και τον φόβο να περάσουν τα αντεργατικά μέτρα κυβέρνησης και Ε.Ε.
Η στοχευμένη επίθεση σε εκείνα τα πρωτοβάθμια σωματεία που έχουν επιδείξει ιδιαίτερη αγωνιστική διάθεση και ετοιμότητα όλο τον τελευταίο καιρό και στοχεύουν σε ταξικούς ακηδεμόνευτους αγώνες όλων των εργαζόμενων μακριά από τους συμβιβασμούς και τα ξεπουλήματα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, δείχνει έναν επιπλέον στόχο της κυβέρνησης και των εκφραστών της στον χώρο του συνδικαλισμού: Να απομονώσουν το ταξικό ρεύμα που υπάρχει μέσα στο εργατικό κίνημα. Ανησυχούν και φοβούνται για τη δυναμική που έχει η δράση των πρωτοβάθμιων σωματείων για ενότητα και κλιμάκωση στον αγώνα των εργαζομένων, κόντρα στον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ. Είμαστε σίγουροι ότι η επίθεση αυτή έγινε σε πλήρη γνώση και κατά παραγγελία των κυβερνητικών συνδικαλιστών της ΓΣΕΕ, που εδώ και καιρό έχουν αναγορεύσει σε ύψιστους εχθρούς τους όχι τα αντιλαϊκά μέτρα, αλλά το ταξικό συνδικαλιστικό ρεύμα. Το ρεύμα εκείνο που δρα και αναπνέει μέσα στους χώρους δουλειάς και όχι στα πανάκριβα ξενοδοχεία όπου κάνει τα συνέδριά της η ΓΣΕΕ!
Η μαχητική διαδήλωση που έγινε στη συνέχεια, κόντρα στις προκλήσεις της αστυνομίας, έδωσε την αποφασιστική απάντηση. Το ποτάμι της λαϊκής οργής δεν συγκρατείται ούτε καταπνίγεται με τέτοιες μεθοδεύσεις.
Καλούμε όλα τα συνδικάτα, όλους τους εργαζόμενους, όλες τις πολιτικές δυνάμεις σε ένα αποφασιστικό αγώνα κατά των αντεργατικών μέτρων και της κυβερνητικής τρομοκρατίας. Ήρθε η ώρα της κλιμάκωσης των απεργιακών κινητοποιήσεων.
Αποφασίζουμε:
- Σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κρατική καταστολή συγκέντρωση αύριο στις 5:00 μ.μ. στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, σε συμπαράσταση των απολυμένων της Ολυμπιακής.
- Μαζική συμμετοχή των σωματείων στην πορεία την Τρίτη 16/3 στις 6 μμ στα Προπύλαια.
- Καλούμε σε σύσκεψη του «Συντονισμού Πρωτοβάθμιων Σωματείων» την Κυριακή 14/3 στις 10:00 π.μ. στα γραφεία του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου (Λόντου 6, Εξάρχεια). Καλούμε όλα τα σωματεία να παραβρεθούν για να πάρουμε αποφάσεις για τα επόμενα αγωνιστικά βήματα.
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα
Ένα ανθρώπινο ποτάμι γέμισε από πολύ νωρίς την περιοχή του Μουσείου έως το Πεδιο του Άρεως(συγκέντρωση ΓΣΕΕ),ανταποκρινόμενο στα καλέσματα του συντονιστικού των Πρωτοβάθμιων σωματείων,των διαφόρων οργανώσεων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς,αλλά και του ευρύτερου αντιεξουσιαστικού,αναρχικού χώρου.
Σε πλήρη αντίθεση με τις συγκεντρώσεις στο ΜΟυσείο,η συγκέντρωση της ΓΣΕΕ προσέλκυσε ελάχιστο κόσμο,κυρίως τα μέλη των απόλυτα ελεγχόμενων απο την ΠΑΣΚΕ συνδικάτων της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ,ΟΜΕ ΟΤΕ,ΟΤΟΕ.
Και ενώ η πορεία ξεκίνησε ομαλά,εντελώς αναίτια δύο διμοιρίες Ματ παρείσφρησαν στην πορεία,κόβοντας την ουσιαστικά στα δύο(μπροστά από το συνδικάτο βιβλίου-χάρτου),ώστε να μπορέσει το μπλόκ της ΓΣΕΕ με επικεφαλή τον εργετοπατέρα Παναγόπουλο να περάσει μέσω της 3ης Σεπτεμβρίου στην κεφαλή της πορείας(δεν φαίνεται έτσι ο αγώνας μάγκα…).
Δικαιολόγημένα ο κόσμος αντέδρασε στην παρουσία των Ματ με αποτέλεσμα τα τελευτία να προβούν σε αλόγιστη χρήση χημικών.
Έν συνεχεία η πορεία μέσω των οδών Πατησίων,Σταδίου έφθασε στο Σύνταγμα,ενώ χαρακτηριστικό ώς πρός το μέγεθος είναι ,ότι ενώ η κεφαλί έστριβε μετά την Βουλή στην Πανεπιστημίου η ουρά έμπαινε απο Αιόλου στην Σταδίου.
Καθ’όλη την διάρκεια της πορίαςη η παρουσία της αστυνιμίας ήταν προκλητική με αποτέλεσμα να σημειωθούν συμπλοκές στην Πανεπιστημίου στα Προπύλαια.
Η αστυνομία του κ.ΧΡυσοχοίδη του αυτόκλητου υπερασπιστή της ζωής μας και ιδιαίτερα η τραμπούκικη ομάδα Δ επιδόθηκε για ακόμη μία φορά στο θεάρεατο έργο της καταδίωξης πεζών διαδηλωτών μ ετις μεγάλου κυβισμού μηχζνές τους.Όμως η ανεπάρκεια και ο φανατισμός πληρώνεται.Συγκρούσεις είχαμε και στην περιοχή της Ομόνοιας(Χαυτεία) με ομάδες διαδηλωτών να απαντάνε στην χρήση δακρυγόνων της αστυνομίας βάζοντας φωτιές σε κάδους και στήνοντας οδοφράγματα.
Το 13 το κελί
Στις 17 Ιουλίου 1955, ημ
έρα Κυριακή, ώρα 1 απόγευμα,27 πολιτικοί κρατούμενοι μέσα από μια σήραγγα 20 μέτρων που είχαν σκάψει από το κελί 13 μέχρι τα λουτρά του εργοστασίου της Ντεστρέ,καταφέρνουν να κάνουν το άλμα προς την ελευθερία δημιουργόντας ταυτόχρονα και μια απο τις ωραιότερες ιστορίες για το πάθος του ανθρώπου για ελευθερία.
27 πολιτικοί λοιπόν που κάνοντας το μεγάλο βήμα κατάφεραν ένα χτύπημα στην τυρρανία και τον φασισμό εκείνης της περιόδου.Οι 27 πολιτικοί ήτανε:
1. Ανδρέας Μπαρτζώκας, λογιστής, ετών 28, υπόδικος.
2. Γεώργιος Χατζηπέτρου, υδραυλικός, ετών 33, υπόδικος.
3. Αριστοτέλης Γεωργούλιας, έμπορος, τελειόφοιτος Νομικής, ετών 38, υπόδικος.
4. Βαρδής Βαρδινογιάννης, φοιτητής Νομικής ετών 33, υπόδικος.
5. Χαράλαμπος Καλατζής, έμπορος, ετών 28, υπόδικος.
6. Κώστας Λιναρδάτος, δημοσιογράφος, τελειόφοιτος Νομικής, ετών 33, υπόδικος.
7. Δημήτρης Μυριανθόπουλος, εργάτης, ετών 42, υπόδικος.
8. Γκαστόν Βερναρδής, τελειόφοιτος Ιατρικής, ετών 31, υπόδικος.
9. Μιχάλης Κολοκοτρώνης, αρτεργάτης, ετών 30, υπόδικος.
10. Περικλής Ροδάκης, μεταφραστής, ετών 30, υπόδικος.
11. Βασίλης Δουκάκης, μεταφραστής, ετών 30, υπόδικος.
12. Κώστας Φίλης, καθηγητής Φιλολογίας, ετών 28, υπόδικος.
13. Βασίλης Κάτρης, εργάτης, ετών 30, υπόδικος.
14. Κυριάκος Τσακίρης, φοιτητής Νομικής, ετών 39, υπόδικος.
15. Δημήτριος Πανουσόπουλος, ιδιωτικός υπάλληλος, ετών 26, υπόδικος.
16. Ανδρέας Βελλής, φοιτητής Πολυτεχνείου, ετών 26, υπόδικος.
17.Σταύρος Καρράς, σπουδαστής Πολυτεχνείου, ετών 30, υπόδικος.
18. Σωτήρης Σωτηρόπουλος, κτηματίας, ετών 35, υπόδικος.
19. Σταύρος Σιδέρης, πτηνοτρόφος, ετών 30, υπόδικος.
20. Λεωνίδας Τζεφρώνης, τελειόφοιτος Πολυτεχνείου, ετών 35, υπόδικος.
21. Στυλιανός Πάσιος, σιδηροδρομικός, ετών 31, ισοβίτης.
22. Αλέξης Παπαλεξίου, φοιτητής Ιατρικής, ετών 36, ισοβίτης.
23. Αλέξης Παπούλιας, δικηγόρος,ετών 41, φυλάκιση 15 χρόνια.
24. Γιώργος Γεωργίου, εργάτης, ετών 55, καταδικασμένος δυο φορές σε 10 χρόνια.
25. Παντελής Κιουρτσής, έμπορος, ετών 42, κάθειρξη 15 χρόνια.
26. Αλέξης Λογαράς, γεωπόνος, ετών 29, φυλάκιση 2 χρόνια.
27. Ζήσιμος Κόκλας, δημόσιος υπάλληλος, ετών 40, φυλάκιση 5 μήνες.
Στις 22 Ιουλίου δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως διάταγμα με το οποίο 26 δραπέτες (ο ένας, ο Σταύρος Σιδέρης, συνελήφθη πριν από την επικήρυξη στο σπίτι που κατέφυγε), επικηρύσσονται με το νόμο του 1871 «περί ληστοκρατείας», ως «λίαν επικίνδυνοι δια την δημοσίαν ασφάλειαν» με την παρακάτω σειρά και τα αντίστοιχα ποσά:
α) 30.000 δραχ. για τον φόνο ή σύλληψη και 15.000 για την αποτελεσματική κατάδοση των Λ. Τζεφρώνη, Γ. Γεωργίου, Κ. Τσακίρη, Στ. Καρρά, Π. Κιουρτσή.
β) 20.000 δραχ. για τον φόνο ή σύλληψη και 10.000 για την αποτελεσματική κατάδοση των: Γκ. Βερναρδή, Β. Βαρδινογιάννη, Κ. Φίλη, Αρ. Γεωργούλια, Χ. Καλατζή, Κ. Λιναρδάτου, Δ. Μυριανθόπουλου, Αν. Μπαρτζώκα, Α. Παπαλεξίου, Στ. Πάσιου, Αλ. Παπούλια.
γ) 15.000 δραχ. για τον φόνο ή σύλληψη και 7.500 δραχ. για την αποτελεσματική κατάδοση των: Γ. Χατζηπέτρου, Β. Κάτρη, Σ. Σωτηρόπουλου, Π. Ροδάκη, Β. Δουκάκη, Α. Βελλή, Δ. Πανουσόπουλου, Μ. Κολοκοτρώνη.
δ) 10.000 δραχ. για τον φόνο ή την σύλληψη και 5.000 δραχ. για την αποτελεσματική κατάδοση των: Αλ. Λογαρά, Ζ. Κόκλα.
Το ίδιο διάταγμα προβλέπει αυστηρές ποινές για εκείνους που θα περιθάλψουν τους δραπέτες.
Όμως ένα ακόμα ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι αρκετοί από τους κρατούμενους στην συγκεκριμένη φυλακή είχε πάρει μέρος στην μεγάλη απεργία του εργοστασίου λιπασμάτων το 1947 με διευθυντή τότε τον Πρόδρομο Αθανασιάδη Μποδοσάκη.
Και για την ιστορία η συγκεκριμένη απεργία ήταν μια από τις συγκλονιστικότερες της εποχής:
• Στα 1916, ξεσπά απεργία στα Λιπάσματα με αιτήματα: να επαναληφθεί κανονικά η λειτουργία του εργοστασίου, να αναγνωριστεί το σωματείο, να γίνουν προσλήψεις από μέλη του συνδέσμου και να επαναπροσληφθούν 5 απολυμένοι εργάτες.
• Τον Απρίλιο του 1924 το σωματείο των γυαλάδων ξεκινά απεργία, η οποία διαρκεί 15 μέρες και πετυχαίνει αύξηση στο μισθό 25%.
• Το 1933, ξεκινά μεγάλη απεργία που θα διαρκέσει 4 μήνες.
• Το Σεπτέμβρη του 1947, το προσωπικό κατεβαίνει σε 24ωρη λευκή απεργία διαμαρτυρίας με 100% επιτυχία.
• Το Μάρτη του 1947, ξεκινά πάλι απεργία στο γυαλάδικο και κρατά 46 μέρες. Επίσης, το βοηθητικό προσωπικό των γυαλάδων έκανε απεργία για 20 μέρες. Τα αιτήματά τους διαχρονικά: καλύτερες συνθήκες εργασίας, αύξηση στο μισθό, πρόσληψη μόνιμου προσωπικού, κανονικά ωράρια εργασίας. Η απάντηση από τη μεριά της εργοδοσίας, που τότε είχε παραιτηθεί ο Κανελλόπουλος και είχε αναλάβει τα ηνία ο Πρόδρομος Αθανασιάδης Μποδοσάκης, ήταν: τρομοκρατία των εργατών, απολύσεις, εργάτες σε διαθεσιμότητα, στρατολόγηση απεργοσπαστών και ανίδεων στη δουλειά… Τι ακολούθησε αυτή την απεργία; Ακόμη σκληρότερα μέτρα για τους εργάτες και περισσότερη τρομοκρατία. Αντιγράφουμε από την εφημερίδα “Πρωτεργάτης”, της εποχής εκείνης:
Παρασκευή 23 Μαΐου 1947
Αυστηρά μέτρα στα Λιπάσματα. Το εργοστάσιο μετατρέπεται σε “μάντρα σφαγείων” και “στρατιωτικό σχηματισμό”. Ο Μποδοσάκης αφήνει και πέφτει στη θάλασσα 1,5 τόνος υδροχλωρικό οξύ που παράγεται το 24ωρο και δε ζητείται στην αγορά. Εξ΄ άλλου ο νέος προσωπάρχης από τους 15 φορτοεκφορτωτές απέλυσε τους 6, γιατί λόγω της βαριάς δουλειάς, ζήτησαν να αντικατασταθούν ή να αυξηθεί ο αριθμός των απασχολούμενων εκεί.
Παρασκευή 6 Ιουνίου 1947
Μέσα σε ένα χρόνο η εταιρεία του Μποδοσάκη έχει απολύσει εκατοντάδες εργάτες και εργάτριες και προσλαμβάνει “ελεύθερους” εργάτες. Τους πληρώνει 15-25% λιγότερο μισθό και ποσοστά. Με την απειλή της απόλυσης ή με υποσχέσεις ότι αν δείξουν καλή διαγωγή (βλ. υποταγή) θα τους βγάλει κάρτες και θα τους μονιμοποιήσει. Με αυτό τον τρόπο τους εκβιάζει για μεγαλύτερη απόδοση στην παραγωγή.
Μερικές αναφορές για την κατάσταση που επικρατούσε πριν τη μεγάλη απεργία του ’47
17 Ιανουαρίου 1947
Στο χρόνο 1946 και κατά την περίοδο που διοικούσαν οι Κανελλοπουλικοί και η εθνοτράπεζα, ήρθαν χειρότερες μέρες και από την κατοχή. Τα ποσοστά που δίνονταν για ενίσχυση του μεροκάματου, σύμφωνα με την απόδοση στην παραγωγή, την τεχνική κατάρτιση και τους όρους εργασίας, έχασαν την αξία τους λόγω της ακρίβειας της ζωής και της πίεσης της εργοδοσίας για αύξηση της παραγωγής. Αυτά τα “δώρα” χρησιμοποιήθηκαν και για διασπαστικούς λόγους. Περισσότεροι από 800 εργάτες/τριες απολύθηκαν, ενώ οι εργοδοσία έλεγε πως αν μειωθεί το προσωπικό θα υπάρχουν καλύτερες απολαβές για τους υπόλοιπους. Περισσότερα από 15 εργατικά ατυχήματα συνέβησαν. 4 φυματικοί σε μια βδομάδα από τα πυρίμαχα. Μια εργάτρια έχασε τα δάχτυλα της. 2 λιποθυμίες και 3 εγκαύματα σε διάστημα ενός μήνα περίπου.
21 Φεβρουαρίου 1947
Στις 17/2 το προσωπικό των λιπασμάτων κατέβηκε σε λευκή απεργία. Οι διάφοροι απόστολοι της εταιρείας, όπως ο υποδιευθυντής Γεωργίου στα οξέα, έφερε ελεύθερους εργάτες για να κινήσει το συνεργείο. Ο μηχανικός Βήχος στο ηλεκτροτεχνείο, έκανε ¨πολιτική¨για να πείσει τον κόσμο να εργαστεί. Ο εργοδηγός Κωστόπουλος στα αραιά λιπάσματα έφτασε μέχρι εκβιασμού εναντίον αρχιεργατών και ο φύλακας Λιακάκος με τον πρόσθετο αρχιφύλακα έκαναν έρευνα σε ντουλάπια εργατών. Τέλος άφησαν εκτός του εργοστάσιου ένα μέλος του προσωπικού κατ΄ εντολή του κ. Λούη.
Ο Λεων. Κανελλόπουλος, που δέχτηκε τους εκπροσώπους των σωματείων ζήτησε να δώσει απάντηση στις 22 του μήνα. Εκείνοι έδειξαν διαλλακτικότητα και συμφώνησαν. Οι υπεύθυνοι πρότειναν να γίνει γενική συνέλευση για να ακουστεί η γνώμη όλων.
Κατά τη διάρκεια της απεργίας:
28 Μαρτίου 1947
Συνεχίζεται για 4η εβδομάδα η απεργία των γυαλάδων και του βοηθητικού προσωπικού. Η εταιρεία για να τρομοκρατήσει τους απεργούς απέλυσε 75 περίπου και έβαλε σε διαθεσιμότητα 130. Διαδίδεται ότι θα απολυθούν 300 ακόμη. Η εταιρεία στρατολογεί απεργοσπάστες και ανίδεους στη δουλειά. Έντονο διάβημα διαμαρτυρίας έδωσε η επιτροπή των γυαλάδων στον υπουργό Παπαθανάση. Υποσχέθηκε πως θα μεσολαβήσει για να συναντηθούν οι εργαζόμενοι με τους εργοδότες για τη λύση του προβλήματος.
4 Απριλίου 1947
Σήμερα συμπληρώνεται μήνας της απεργίας των γυαλάδων παρόλες τις προσπάθειες διάσπασης του αγώνα. Ο υπουργός εργασίας κ. Μαλατέστας, λέει: Το υπουργείο δεν είναι σε θέση να κάνει κάτι για την εταιρεία. Εξάλλου εσείς συνεχίστε την απεργία σας. Τα λεγόμενα του δείχνουν την απροκάλυπτη προσπάθεια του υπουργείου να δικαιολογήσει την εταιρεία στις ζημιές που προκαλεί στην εθνική οικονομία με την ακινησία του εργοστασίου. Η εταιρεία συνεχίζει να στέλνει στο υαλουργείο μαθητευόμενους και ανειδικεύτους.
18 Απριλίου 1947
Η απεργία των γυαλάδων έκλεισε στις 46 μέρες. Την Τετάρτη 16 Απριλίου η απεργιακή επιτροπή μαζί με 80μελής επιτροπή από απεργούς κατευθύνθηκαν στα γραφεία της εταιρείας. Ο εκπρόσωπος του Μποδοσάκη κ. Τσαγκάρης, όχι μόνο δεν τους δέχτηκε αλλά κάλεσε και την ασφάλεια. Οι απεργοί επέμεναν και τελικά δέχτηκε 4μελής επιτροπή. Δε δόθηκε καμιά λύση. Η εταιρεία επιμένει στην παλιά σύμβαση για το αλυσόδεμα των εργατών. Εκτός αυτού συνελήφθηκε ο πρόεδρος των γυαλάδων ως ηθικός αυτουργός για τα μικροτραύματα του απεργοσπάστη Β. Μονογυιού. Οι απεργοί ζήτησαν την αποφυλάκισή του. Μια επιτροπή πήγε στο διοικητή του 9ου τμήματος , άλλη στον αστυνομικό διευθυντή και μια τρίτη στο δήμαρχο. Το συμβούλιο των γυαλάδων αποφάσισε να ενημερώσει όλους τους εργαζόμενους του Πειραιά για την απεργία. *
* Κατά τη διάρκεια λειτουργίας του εργοστασίου των λιπασμάτων, έγιναν πολλές απεργίες και κινητοποιήσεις των εργαζομένων. Αυτές που παρουσιάζονται εδώ, επιλέχτηκαν λόγω των ιστορικών περιόδων που συνέβησαν. Κατά τους Βαλκανικούς πολέμους, μετά τη μικρασιατική καταστροφή και τον ερχομό των προσφύγων και μετά το δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, στη διάρκεια του εμφυλίου. Όλα αυτά δείχνουν, πως οι εργάτες δεν τρομοκρατήθηκαν μέσα σ΄ αυτές τις συνθήκες πάλεψαν και
αγωνίστηκαν για τα δικαιώματά τους.
«ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΜΑΣ ΣΥΛΛΑΒΕΤΕ!»
20 ΕΛΛΗΝΕΣ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΕΣ
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΔΙΑΠΡΑΤΤΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΔΙΚΗΜΑ
ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΔΙΑΠΡΑΤΤΟΥΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΔΙΚΗΜΑ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΣΤΟΥΣ 20
ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ
ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥΡΚΟΥΣ
Αθήνα, 12 Φεβρουαρίου 2010
Ο στρατός σε Τουρκία και Ελλάδα έχει ποινικοποιήσει κάθε πράξη και κάθε σκέψη που αντιστέκεται στις ολοκληρωτικές πρακτικές του.
Το Άρθρο 318 του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα διώκει καθένα που «αποθαρρύνει άτομα να στρατευθούν»:
(1) Όσοι παρακινούν ή προτείνουν ή προπαγανδίζουν με αποτέλεσμα να αποθαρρύνουν άτομα να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία καταδικάζονται σε φυλάκιση από έξι μήνες έως δύο χρόνια.
(2) Αν η πράξη διαπράττεται μέσω του τύπου και των ΜΜΕ, η ποινή προσαυξάνεται κατά το ήμισυ.
Το αντίστοιχο Άρθρο 202 του Ελληνικού Ποινικού Κώδικα διώκει καθένα που «διεγείρει αυτούς που έχουν υποχρέωση στρατιωτικής υπηρεσίας»:
(1) Όποιος με οποιοδήποτε τρόπο και με πρόθεση προκαλεί ή διεγείρει πρόσωπο που υπηρετεί στο στρατό να παραβεί υπηρεσιακή υποχρέωση τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών.
(2) Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος με πρόθεση προκαλεί ή διεγείρει πρόσωπο που έχει υποχρέωση να στρατευθεί να μην υπακούσει στην πρόσκληση όταν το καλέσουν στο στρατό.
Οι Τούρκοι μιλιταριστές έκαναν τις απειλές τους πράξη στις 06/01/2010 συλλαμβάνοντας στην Άγκυρα 23 διαδηλωτές που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στον αντιρρησία συνείδησης Enver Aydemir, ο οποίος φυλακίστηκε για δεύτερη φορά στις 24/12/2009 (είχε φυλακιστεί και το 2007) λόγω της δημόσιας άρνησής του να υπηρετήσει τον τουρκικό στρατό. Τα μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον Enver δέχθηκαν επίθεση από τα τουρκικά ΜΑΤ στην προσπάθειά τους να ανοίξουν πανό και να διαβάσουν κείμενο αλληλεγγύης. 20 από τους συλληφθέντες βαρύνονται μεταξύ άλλων και με την κατηγορία «προσπάθειας αποξένωσης του λαού από το στρατιωτικό του καθήκον» και ένας από αυτούς, ο αναρχικός αντιμιλιταριστής Volkan Sevinc, προφυλακίστηκε φερόμενος ως υποκινητής και κρατείται στις φυλακές τύπου F (λευκά κελιά) Σιντζάν στην Άγκυρα μέχρι την ημερομηνία της δίκης που ορίστηκε στις 15/02/2010.
Τέτοιες διώξεις ξεσκεπάζουν την κρατική τρομοκρατία απέναντι σε όσους εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους δημόσια. Καμία τέτοια δίωξη δεν μας τρομοκρατεί. Αντιστεκόμαστε στους μιλιταριστές και υποστηρίζουμε τους αντιμιλιταριστές. Υπογράφουμε αυτό το κείμενο επειδή θεωρούμε όχι μόνο δικαίωμά μας αλλά και υποχρέωσή μας τόσο την προσωπική μας αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία, όσο και την αντίστοιχη δημόσια πρόκληση ή διέγερση όσων έχουν υποχρέωση να στρατευθούν ή υπηρετούν ήδη στο στρατό. ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ!
Γιάννης Γκλαρνέτατζης, Νάσος Θεοδωρίδης, Νίκος Καρανίκας, Γιώργος Καρατζάς,
Ιάσωνας Καραχάλιος, Σταύρος Κεφάλας, Φίλιππας Κυρίτσης, Άγγελος Νικολόπουλος,
Θανάσης Μακρής, Παναγιώτης Μακρής,
Μιχάλης Μαραγκάκης, Μιχάλης Μουτούσης,
Τάσος Μπάτας, Λάζαρος Πετρομελίδης, Θανάσης Πολλάτος, Δημήτρης Σωτηρόπουλος,
Θανάσης Τριαρίδης, Γιώργος Τσόγκας, Γιάννης Χρυσοβέργης, Σπύρος Ψύχας.
Καλούμε για υπογραφές υπέρ της κατάργησης του Άρθρου 202 του
Ελληνικού Ποινικού Κώδικα με e–mail
στο arnisi@antirrisies.gr.
Έχουμε την ελευθερία να μιλάμε δημόσια ενάντια στο στρατό!
Ημερομηνία:
Παρ, 2010-02-12