Αθήνα, 12 Φεβρουαρίου 2010

Ο στρατός σε Τουρκία και Ελλάδα έχει ποινικοποιήσει κάθε πράξη και κάθε σκέψη που αντιστέκεται στις ολοκληρωτικές πρακτικές του.
Το Άρθρο 318 του Τουρκικού Ποινικού Κώδικα διώκει καθένα που «αποθαρρύνει άτομα να στρατευθούν»:

(1) Όσοι παρακινούν ή προτείνουν ή προπαγανδίζουν με αποτέλεσμα να αποθαρρύνουν άτομα να υπηρετήσουν στρατιωτική θητεία καταδικάζονται σε φυλάκιση από έξι μήνες έως δύο χρόνια.

(2) Αν η πράξη διαπράττεται μέσω του τύπου και των ΜΜΕ, η ποινή προσαυξάνεται κατά το ήμισυ.
Το αντίστοιχο Άρθρο 202 του Ελληνικού Ποινικού Κώδικα διώκει καθένα που «διεγείρει αυτούς που έχουν υποχρέωση στρατιωτικής υπηρεσίας»:

(1) Όποιος με οποιοδήποτε τρόπο και με πρόθεση προκαλεί ή διεγείρει πρόσωπο που υπηρετεί στο στρατό να παραβεί υπηρεσιακή υποχρέωση τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι τριών ετών.

(2) Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος με πρόθεση προκαλεί ή διεγείρει πρόσωπο που έχει υποχρέωση να στρατευθεί να μην υπακούσει στην πρόσκληση όταν το καλέσουν στο στρατό.
Οι Τούρκοι μιλιταριστές έκαναν τις απειλές τους πράξη στις 06/01/2010 συλλαμβάνοντας στην Άγκυρα 23 διαδηλωτές που εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στον αντιρρησία συνείδησης Enver Aydemir, ο οποίος φυλακίστηκε για δεύτερη φορά στις 24/12/2009 (είχε φυλακιστεί και το 2007) λόγω της δημόσιας άρνησής του να υπηρετήσει τον τουρκικό στρατό. Τα μέλη της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης στον Enver δέχθηκαν επίθεση από τα τουρκικά ΜΑΤ στην προσπάθειά τους να ανοίξουν πανό και να διαβάσουν κείμενο αλληλεγγύης. 20 από τους συλληφθέντες βαρύνονται μεταξύ άλλων και με την κατηγορία «προσπάθειας αποξένωσης του λαού από το στρατιωτικό του καθήκον» και ένας από αυτούς, ο αναρχικός αντιμιλιταριστής Volkan Sevinc, προφυλακίστηκε φερόμενος ως υποκινητής και κρατείται στις φυλακές τύπου F (λευκά κελιά) Σιντζάν στην Άγκυρα μέχρι την ημερομηνία της δίκης που ορίστηκε στις 15/02/2010.
Τέτοιες διώξεις ξεσκεπάζουν την κρατική τρομοκρατία απέναντι σε όσους εκφράζουν τις αντιρρήσεις τους δημόσια. Καμία τέτοια δίωξη δεν μας τρομοκρατεί. Αντιστεκόμαστε στους μιλιταριστές και υποστηρίζουμε τους αντιμιλιταριστές. Υπογράφουμε αυτό το κείμενο επειδή θεωρούμε όχι μόνο δικαίωμά μας αλλά και υποχρέωσή μας τόσο την προσωπική μας αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία, όσο και την αντίστοιχη δημόσια πρόκληση ή διέγερση όσων έχουν υποχρέωση να στρατευθούν ή υπηρετούν ήδη στο στρατό. ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟ!

Γιάννης Γκλαρνέτατζης, Νάσος Θεοδωρίδης, Νίκος Καρανίκας, Γιώργος Καρατζάς,
Ιάσωνας Καραχάλιος, Σταύρος Κεφάλας, Φίλιππας Κυρίτσης, Άγγελος Νικολόπουλος,
Θανάσης Μακρής, Παναγιώτης Μακρής,
Μιχάλης Μαραγκάκης, Μιχάλης Μουτούσης,
Τάσος Μπάτας, Λάζαρος Πετρομελίδης, Θανάσης Πολλάτος, Δημήτρης Σωτηρόπουλος,
Θανάσης Τριαρίδης, Γιώργος Τσόγκας, Γιάννης Χρυσοβέργης, Σπύρος Ψύχας.

Καλούμε για υπογραφές υπέρ της κατάργησης του Άρθρου 202 του
Ελληνικού Ποινικού Κώδικα με e–mail
στο arnisi@antirrisies.gr.
Έχουμε την ελευθερία να μιλάμε δημόσια ενάντια στο στρατό!

Όσοι δεν το προλάβατε  σε κάποια απο τις πολλές προβολές μην χάσετε ευκαιρία να δηλώσετε παρών στην επόμενη.Μιλάμε φυσικά για το ντοκιμαντέρ με θέμα τους αντιρρησίες συνείδησης και τους ολικούς αρνητές στράτευσης στην Ελλάδα.

Ούτε μία ,ούτε δύο αλλά έξι βάρκες για την ακρίβεια φρεγάτες συνολικού κόστους 2.5 δισ.ευρώ συμφώνησε να αγοράσει το υπουργείο άμυνας από την Γαλλία με αντίτιμο τη στήριξη της Γαλλίας  στο ελληνικό πρόγραμμα σταθερότητας.Και ύστερα σου λένε ότι δεν υπάρχουνε λεφτά…Ε ρε κυνήγι που έχει να πέσει…

“Ονομάζομαι Ridvan Celik. Το Σεπτέμβριο του 1991 κλήθηκα από τις τουρκικές αρχές να παρουσιαστώ στο στρατό, προκειμένου να υπηρετήσω τη στρατιωτική μου θητεία στην περιοχή του Ντιαρμπακίρ( Νοτιοανατολική Τουρκία – Βόρειο Κουρδιστάν), στην οποία την εποχή εκείνη μαίνονταν οι μάχες μεταξύ των Κούρδων ανταρτών και των τουρκικών δυνάμεων. Δεδομένου ότι δεν επιθυμούσα να εμπλακώ ως στρατιώτης στις μάχες αυτές, οι οποίες είχαν πάρει διαστάσεις εμφυλίου πολέμου, εγκατέλειψα τη χώρα μου τρεις μέρες αφότου έλαβα την πρόσκληση για την εκπλήρωση της στρατιωτικής μου θητείας.”

Απόσπασμα από την αίτηση του Ridvan Celik προς το ελληνικό Υπουργείο Δημόσιας Τάξης για χορήγηση πολιτικού ασύλου, Σεπτέμβριος 1991

Ακόμα μια περίπτωση της εξοντωτικής νομοθεσίας που δεν γνωρίζει σύνορα και χώρες.Αυτή τη στιγμή ο Ridvan Celik διώκεται γιατί αρνήθηκε να υπηρετήσει τον εθνικό στρατό της χώρας του αρνούμενος να γίνει μέρος μιας αρρωστημένης στρατιωτικής επιλογής στο Βόρειο Κουρδιστάν.

Σύμφωνα με πληροφορίες βρίσκεται στο Μεταγωγών της Πέτρου Ράλλη και εκκρεμεί η απόφαση έκδοσης του στην Τουρκία.

Ακολουθεί το κείμενο αλληλεγγύης που μοιράζεται στο Ηράκλειο:

ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΩΝ

αλληλεγγυοι/ες